Zocherpark

In 1803 schakelde de toenmalige eigenaar van Berbice, Johan Pompe van Meerdervoort, de in die tijd zeer vooraanstaande landschapsarchitect Jan David Zocher senior in om de formele parkaanleg te herzien. De familie Zocher was beeldbepalend voor onder andere de tuinen van paleis Soestdijk en de aanleg van het Vondelpark.

Zocher sr creëerde een nieuwe, landschappelijke tuinaanleg, waarbij hij de geometrische elementen van de al bestaande aanleg ook in hun waarde liet. Vanuit het huis liet hij een groot deel van het terrein ongewijzigd. Recht achter het huis loopt daardoor een zichtas waarlangs je vroeger de duinen kon zien. Op de langste dag van het jaar gaat de zon precies midden in deze zichtas onder.

Zocher liet een bestaande waterpartij vergraven. Door de slingerende vorm met bochten en een schiereiland, lijkt het net een eindeloze beek. Aan de kop van de vijver stond de menagerie. Van daaruit had men zicht over de beek. Over de vijver ontwierp hij een brug die voor die tijd heel bijzonder was. In een gedicht uit 1809 wordt de brug beschreven: ”Zonder balken of pijlers noch balustrade. Vanuit de verte vraagt men zich af of hij wel bestaat, terwijl men van dichtbij pas ziet hoe breed hij is! Men loopt over goed bevestigde planken met dezelfde krommingen. Zo weet de kunst soms de natuur te versieren!” In 2012 is de brug vervangen door een kopie.

Zocherpark - beek